Vanaf vandaag ben ik precies 200 dagen officieel deel van ”de politiek”. Hoog tijd voor reflectie. De website, die ik eigenlijk in orde had willen hebben voor de verkiezingen, is nu eindelijk af. En dus kan ik ook beginnen met bloggen. Tenslotte moet je als politica ook na de verkiezingen in contact blijven met je kiezers. En ja, dat vloggen moet natuurlijk ook nog een keer. Voor alles een tijd. Maar voor nu wil ik jullie graag meenemen in mijn eerste ervaringen en reflecties op de politiek.
Volksvertegenwoordiger
Om te beginnen zal ik gewoon maar bekennen dat ik het superleuk vind. Ik geniet van de nieuwe wereld, de nieuwe ervaringen, de vele leuke mensen en het leren van een nieuw vak. Want dat is het. Ik ben nu dus ook een volksvertegenwoordiger. En daar horen allerlei regels, protocollen en sociale codes bij. Handig om die te kennen en leuk om aan de slag te gaan met de instrumenten van het democratisch proces. Ik zal jullie nog wel eens meenemen in de wondere wereld van amendementen, moties, agendering, beraadslaging en het gemeenterecht maar ik kan alvast verklappen dat onze democratie niet bepaald in gemakkelijke taal toegankelijk is.
Waarom
Nu wil ik mezelf in al die regels en codes ook niet helemaal verliezen. Ik ben namelijk niet de politiek in gegaan omdat ik vind dat het zo goed gaat. Of omdat ik geniet van de juridische vraagstukken die spelen in de samenleving. En wie mij een beetje kent weet ook dat regels mij juist aanzetten tot de waarom-vraag. Ik ben niet voor niets fan van Socrates. Dus ik vraag hopelijk nog heel lang; ”waarom doe we dat zo en hoezo kan dat niet anders?” Om het goede te behouden, maar ook te zoeken naar wat beter kan. Voor mij is dat een minder juridisch georiënteerde samenleving met een politiek die dichtbij de mensen staat. En politieke partijen die namens hun kiezers samen zoeken naar hoe we samen beter worden dan ieder voor zich. Hoe moeilijk dat ook is.
(over Socrates wellicht later nog een blog, maar wellicht handig om te weten dat hij een filosoof was uit 500 voor Christus die vooral heel veel ”waarom” vroeg…….)
Is dit wel te doen?
Er zijn natuurlijk ook minder leuke dingen. Het is wel een betaalde functie, maar de vraag is of het te doen is in de 16 uur die er voor staat. De vele stukken en besluiten volgen elkaar in hoog tempo op en eigenlijk wil je natuurlijk ook graag nog mensen spreken en plekken bezoeken. Een volksvertegenwoordiger heeft tenslotte input uit de stad nodig! Ik vraag me werkelijk af hoe houdbaar dit systeem is, met 17 fracties. Want waren er in vroeger jaren 4-5 fracties die met 8-10 personen de taken konden verdelen, nu is het merendeel van de fracties met 2-4 mensen die hetzelfde aantal stukken moet doorworstelen. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om te bedenken dat dat ergens ophoudt. En dus moeten we prioriteren. Het risico dat sommige thema’s of stukken nauwelijks aandacht krijgen neemt daarmee hand over hand toe. Zeker als het taaie, saaie stukken zijn waar je niet mee kan scoren in de media. En de thema’s die hoog scoren op de mediahype ladder krijgen 17 keer zoveel aandacht, met alle consequenties van dien.
Kleur bekennen
Als laatste is het interessant om te ervaren wat het doet als je de kleur van een politieke partij gaat dragen. Kleur bekennen is niet makkelijk maar wel heel noodzakelijk. Ook om de verdere versnippering in de politiek een beetje tegen te gaan. Dus vanuit de basiswaarden heb ik kleur gekozen.
Als partij die zowel landelijk als lokaal opereert is het lokaal best moeilijk, want dat wat er in Den Haag gebeurd heeft invloed op wat men denkt van de lokale politiek. En van Den Haag wordt tegenwoordig niemand heel enthousiast.
Dat landelijk zoveel invloed heeft op hoe men denkt over de lokale afvaardiging is logisch maar ook niet logisch. Want politiek is mensenwerk en lokaal gaan toch echt de mensen erover die je hebt gekozen in jouw stad of dorp. Bij het CDA dan….. Het is misschien juist wel andersom, want de lokale afdelingen hebben invloed op wie er zitten in Den Haag. Hoe meer leden een dorp of stad heeft, hoe meer invloed je kan hebben op het landelijk beleid.
Van oordeel naar gesprek
Ik moet helaas bekennen dat het soms niet makkelijk is om uit te komen voor je overtuigingen en je partij. Met je CDA-jas aan ben je snel overgeleverd aan het oordeel van de ander en zij oordelen soms ook zonder enige kennis van zaken. Gelukkig ben ik me ook wel weer bewust geworden van mijn eigen oordeel. De leukste gesprekken heb ik vaak met mensen met wie ik dat het minst had verwacht. Tja, oordelen doen we helaas allemaal. Gelukkig is met het overgrote deel van de mensen een leuk gesprek te voeren, ook juist over die dingen waar we van mening over verschillen. Juist daarom ben ik de politiek in gegaan. Omdat het anders moet en vooral ook meer samen met mensen moet. In gesprek! En ik de kernwaarden rentmeesterschap, gedeelde verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid en solidariteit goede waarden vind om een maatschappij op te bouwen. Een poging om te laten zien hoe dat er dan concreet uit ziet kan je vinden in ons verkiezingsprogramma https://www.cda.nl/flevoland/almere
Maak het verschil
Als arts zoek ik altijd de nuance in het gesprek en probeer zoveel mogelijk aan te sluiten bij de ander. Nu is het juist belangrijk te laten zien waarin ik verschil van mijn collega raadsleden. Het gaat juist om de politieke mening. Juist door het benoemen van de mening van het CDA Almere wordt het verschil tussen partijen duidelijker en de opties helderder. Dan kan de kiezer hopelijk beter gaan zien dat er wel wat te kiezen valt. Dat het uitmaakt wie daar het gesprek voeren en vanuit welke waarden we belangrijke keuzes voor onze stad maken. Dus nee, niet iedereen hoeft het met me eens te zijn, maar ik denk dat het een waardevolle aanvulling is om vanuit de kernwaarden van het CDA deel te nemen aan het debat in Almere. Een beetje minder ik en een stuk meer wij. En dat doe ik, zoals gezegd, met veel plezier!
Wil je meer weten of eens kennismaken? Laat het me weten! Mailadres te vinden op:
https://raadvanalmere.nl/almere-bestuurd/de-mensen/persoonspaginas-demensen/nienke-nieuwenhuizen