In 1980 kwam ik met mijn ouders naar Almere, om er niet meer weg te gaan. In slaap vallen bij het geluid van heipalen, dagen buiten spelen op het talud, roeien op het water en tikkertje of verstoppertje spelen met de kinderen in de buurt. Het was fijn opgroeien in Almere. Een echte Havenaar ben ik.
Nog steeds is dat de plek in Almere waar ik me het meest mee verbonden voel. De kronkelig aangelegde wijken waar iedereen verdwaalt, het vele groen, het centrum en …….de busbaan……echt mijn Almere. En natuurlijk ook de vele leuke mensen die er wonen! Maar ik geniet ook van het ontdekken van het steeds veranderende Almere.
Arts
Mijn studie heb ik gedaan in Amsterdam. Aan de UvA (nu AUMC-UvA). Ik was niet altijd van plan specialist ouderengeneeskunde te worden. Ooit wilde ik psychiater worden, maar na mijn co-schappen ben ik blijven hangen bij de interne geneeskunde in het Flevoziekenhuis. Na 3 jaar ging ik op zoek naar meer ruimte voor een holistische benadering en kwam ik terecht bij de verpleeghuisgeneeskunde.
Specialist ouderengeneeskunde
Ik volgde mijn opleiding in Almere, bij verpleeghuis Polderburen, waar Hans Houweling geneesheer-directeur was. Hij heeft het zogenaamde ‘’Zorgen zonder Zweedse banden’’ in Nederland geïntroduceerd. Ik heb veel geleerd van zijn aanpak, zijn visie en zijn strijd voor vrijheid voor elk mens. Die passie voor vrijheid voor mensen met dementie heb ik meegenomen in mijn ontwikkeling als arts. Een van de belangrijkste uitgangspunten van mij is ‘leven toevoegen aan de dagen in plaats van dagen aan het leven’’. Vrijheid hoort daar uiteraard bij!
Voorzitter
Tot november 2020 was ik, naast arts, ook voorzitter van onze beroepsvereniging. Daar heb ik het bestuurswerk geleerd. Op vele plekken en uiteindelijk ook tijdens de grootste crisis van onze gezondheidszorg in het OMT deelgenomen. Aandacht gevraagd en gekregen voor de ouderenzorg, de thuiszorg. Voor de meest kwetsbare mensen in onze samenleving en hen die voor hen zorgen. Een hele zware tijd en een hele bijzondere tijd waar ik een boek over vol zou kunnen schrijven. Maar dat doe ik dus niet.
Waar je als arts werkt aan de gezondheid van het individu, als SO aan de kwaliteit in de zorgvoorziening, kon ik als voorzitter en lid van het OMT meewerken aan de kwaliteit van zorg in Nederland. Supermooi om te doen.
Ik heb er geleerd dat geduld belangrijk is, net als doorzettingsvermogen en toewijding. Dat je een helder doel moet hebben dat je niet uit het oog verliest. En altijd je moet blijven afvragen waarom je ook alweer doet wat je doet. Het is daarbij belangrijk ook echt de verbinding te maken met de leden en met anderen die dezelfde doelen hadden als wij. Het samen doen! Ik vond het mooi en eervol om te mogen doen en ben zeer trots dat ik mezelf sinds dit jaar ook erelid van Verenso mag noemen! En nu dus een nieuwe fase. Als arts met één voet in de praktijk en één voet in de politiek. Om te doen wat ik inmiddels goed kan; problemen herkennen, analyseren en samen met anderen een beetje beter maken.